Eski Yunan´da ve Roma´da boks önemli sporlardan biriydi. Acımasız bir biçimde yapılan boks genellikle boksörlerden biri ölünceye kadar sürerdi. Bir süre yasaklansa da 18. Yüzyılın başlarında Ä°ngiltere’de yeniden ortaya çıktı. 1719´da James Fig, Londra´da bir ring kurarak hem ders verdi, hem de bütün rakipleriyle dövüştü. Çıplak yumrukla yapılan bu dövüşlerin kuralları yoktu ve çok acımasız biçimde bazen saatlerce sürüyordu. 1866 yılında kurulan Amatör Spor Kulübü sayesinde eldivenle yapılan maçlar için kurallar getirildi. Böylece çağdaş boksun temelleri atılmış oldu.

Boks, en yorucu sporların arasında yer almaktadır. Boksörler antrenman yaparak karşılamaya hazırlanırlar. Antrenmanlar bir başka boksörle yapılabileceği gibi kum torbası, ip atlama, kondisyon çalışmalarını da kapsayabilir.

Doğru vuruş boksun temelini oluşturur. Rakibe atılan yumruğun eldivenin içinde iyice sıkılmış olması gerekmektedir. Başlıca vuruş biçimleri şunlardır: doğrudan vuruş, çengel vuruş, kroşe vuruş ve aparküt vuruş. Bir boks maçı üç biçimde sonuçlanır. Karşılaşmada daha fazla puan alan boksör maçı sayıyla kazanır. Yere düştükten sonra 10 saniye içinde ayağa kalkamayan ya da raundun başında ringe yeniden dönemeyen boksör nakavt’la yenilmiş sayılır. Ring hakemi ya da doktor boksörün maça devam edemeyecek durumda olduğuna karar verirse, rakibi karşılaşmayı teknik nakavt’la kazanmış olur.

Amatör karşılaşmalar kısadır ve bazen yalnızca ikişer dakikalık üç raunt sürer. Profesyonel maçlar ise, her biri üç dakikalık olmak üzere en çok 15 raunt yapılabilir.

• Teknik Kadro
• Sporcular
• Foto Galeri
• Video Galeri
• Boks Haberleri
• Altyapı